Wanneer we denken aan thuisonderwijs, denken we vooral aan de kinderen die thuisonderwijs krijgen, en aan de ouder (meestal de moeder) die het thuisonderwijs geeft. Maar er is nog 1 persoon die belangrijk is als het op TO aankomt: de vader. Even kijken waarom de kinderen en ik dankbaar zijn voor alles wat hij doet voor ons, zodat ik kan thuis blijven en de kids zelf kan lesgeven.

Zijn harde werk

Tja, als 1 van de 2 ouders beslist om thuis te blijven bij de kinderen, wil dat zeggen dat de andere ofwel een goed betaald job moet hebben, ofwel veel uren moet doen. Nu, in ons geval is het het tweede. Als vrachtwagenchauffeur heeft hij geregeld lange dagen, soms zelfs van 15 uur, wat maakt dat hij 16 uur van huis weg is.

Het voordeel is dat zijn inkomen hoog genoeg is om ervoor te zorgen dat onze keuzes doenbaar zijn, het nadeel is dat er weken zijn waar we hem nauwelijks zien. Gelukkig, als vrachtwagenchauffeur, kunnen de kids af en toe eens mee, zodat ze een hele dag bij hem zijn en niet zo het gevoel hebben dat ze hem altijd moeten missen. Als ze naar school gingen zou dit geen mogelijkheid geweest zijn. Dan zouden ze hem altijd moeten missen tijdens zo’n periodes.

We proberen er geregeld voor te zorgen dat we hem even “in de bloemetjes” zetten. Iets speciaals doen om hem eraan te herinneren hoe graag we hem zien en hoezeer we het appreciëren dat hij zo hard voor ons werkt.

Zijn steun

Als je man niet 100% achter je staat in je beslissing om je kinderen zelf te onderwijzen, ben je quasi gedoemd om te mislukken. Het is niet gemakkelijk om niet alleen de moeder van je kinderen te zijn, maar ook de leerkracht. Er zijn dagen waar ze niet vooruit willen, en dagen waar je zelf liever de dekens over je hoofd zou trekken en de wereld buiten sluiten. Als je op zo’n dagen ’s avonds niet even je hart kan luchten bij iemand die je steunt, wordt het er zeker niet makkelijker op.

Ook je relatie kan het moeilijk krijgen als je partner niet volledig achter de beslissing staat dat jij bij de kinderen thuisblijft. Want wat gebeurt er als hij zich begint te storen aan het feit dat de hele verantwoordelijkheid van het inkomen op zijn rug valt? Of dat hij jaloers wordt dat jij zoveel dichter bij de kinderen staat als hij?

Dit zijn dingen die je vooraf goed moet bespreken, maar ook geregeld moet bovenhalen. Kijken of je nog steeds op dezelfde golflengte zit. Niet alleen binnen je relatie, maar ook naar anderen toe. Want als jij de enige bent van jullie twee die de keuze moet verdedigen naar de buitenwereld toe, kan je je best wel eens eenzaam beginnen voelen.

In ons geval was ik degene die de keuze maakte om thuis te blijven bij de jongens, toen de oudste 3 jaar was en de jongste net geen 2. Ik zat er volledig onderdoor, en toen ik hem in tranen belde dat ik op was en wou stoppen, heeft hij me in die beslissing gesteund. Net zoals hij mijn beslissing steunde toen ik besloot dat thuisonderwijs de enige oplossing was voor onze oudste na het gepest op school.

Zijn liefde

Maar wat me het beste door elke dag helpt, is weten dat hij mij graag ziet. Na bijna 13 jaar zie ik hem nog minstens even graag als de eerste dag. We hebben onze ups en downs, maar als puntje bij paaltje komt, is weten dat je mekaar graag ziet genoeg om overal door te komen.

Lijkt misschien een beetje “melig”, maar zonder hem zou ik niet in staat zijn het leven te leiden dat we nu doen. En dat besef ik, elke dag weer.